Weet je nog hoe een onbezorgd leven voelt

Op dit moment zijn er twee lotgenoot vriendinnen zwanger. Niet van hun regenboogkindje maar van de tweede baby sinds het verlies. Ik heb veel bewondering voor ze, dat ze het nog een keer aandurven. Als ik met ze bespreek hoe ze deze zwangerschap ervaren zeggen ze beide dat het net zo moeilijk en spannend is als van het regenboogkindje. Ik geloof ook dat het niet meer mogelijk is om na verlies een ontspannen zwangerschap te ervaren. Het onbezorgde is er vanaf en dat geldt in het algemeen voor hoe je naar je kinderen kijkt.

Ik ervaar het niet als lastig om ze bij te staan, maar ik begrijp nu wel beter hoe lastig het voor de omgeving kan zijn. Ook ik merkte dat onze omgeving niet goed wist wat te doen of zeggen toen ik zwanger was van Lorèn. Het meest bijzonder vond ik dat mijn schoonzus iedere week vanaf de start van onze zwangerschap tot aan de geboorte van Lorèn een zelfgemaakte kaart stuurde om ons een hart onder de riem te steken.