Tranen van verdriet en geluk

Vorige week is Lorèn twee jaar geworden! Ik heb heel bewust stil gedaan bij haar geboorte, haar komst heeft een groot verschil voor mij gemaakt. De dag dat ze geboren werd bracht zoveel verschillende emoties met zich mee dat ik er nog steeds moeilijk over kan praten. De angst dat ze niet zou leven toen ze geboren werd was zo groot. De ontlading van 9 maanden spanning en al het verdriet om Romée kwam er in één keer uit.

Ik begrijp nu ook heel goed waarom het kindje dat je krijgt na verlies een regenboogkindje heet, ondanks dat het altijd een beetje regent in mij laat zij de zon ook weer schijnen.