Soms is het makkelijker om hard te zijn en de pijn niet te voelen

Lange tijd heb ik de focus op mijn omgeving gelegd als het aankwam op mijn rouw. Steunden anderen mij/ons wel goed en reageerden ze zoals ik hoopten. Ik kwam er pas veel later achter dat het ook een coping mechanisme is. Als de pijn te erg is verleg dan de focus, dat zorgt voor afleiding. Dit jaar is dan ook het eerste jaar dat ik niet bezig was met anderen op de jaardag van Romée. Natuurlijk hebben we s'avonds even gekeken wie er een berichtje, kaartje of cadeautje had gestuurd maar het beheersten niet de dag. Ik zou liegen als ik zeg dat het me niets doet als ze/we vergeten wordt maar het is niet meer de overheersende emotie.