Toen Lorèn geboren werd was ik vrij stellig dat ik niet nog een zwangerschap aan zou durven. Toen ze ouder werd begon ik toch weer te twijfelen, ik wil zo graag een groot gezin, het is mijn grootste droom. Toen we hoorden dat Lorèn dezelfde ziekte heeft als Cas wisten we dat we niet meer op de natuurlijke manier zwanger wilden raken. We bekeken het embryo selectie traject, een traject waar vele nadelen aan zitten en dan hebben we het nog niet eens over de angst tijdens de zwangerschap 9 maanden lang. Tot voor kort hadden we de knoop nog niet durven doorhakken, tot deze week het nieuws kwam dat ik een rug hernia heb. Nu ben ik vooral erg geëmotioneerd omdat voor mijn gevoel keuzes voor mij gemaakt worden. En ik weet dat Romée nooit vervangen kan worden, maar wat had ik graag een deel van mijn droom in vervulling zien gaan.
Comments