Hartcontact

Al eerder sprak ik van het belang om de juiste therapeut te vinden. Iemand die bij je past. Mijn eerste therapeut was onsympathiek, hard en tactloos. Precies wat ik niet nodig had! Ik vraag me af of er überhaupt mensen zijn die daarmee geholpen zijn na ingrijpend verlies trouwens.

Ik las laatst in een boek de volgende herkenbare zinnen: Hartcontact, daar draait het om. Rouwende ouders zijn niet geholpen met adviezen, die over kunnen komen als een oordeel. In het algemeen zou je kunnen zeggen dat het omgaan met ouders die een kind hebben verloren, tact en warmte vereist.

Dat heb ik gevonden in mijn therapeut en dat heeft ervoor gezorgd dat ik me gehoord voel, gezien in mijn verdriet.

Extra verdrietig vind ik het dan ook dat veel lotgenoten niet de juiste mentale zorg krijgen omdat het te duur is om de therapeut te kiezen die bij ze past. Je moet het maar doen met wie je toegewezen krijgt.