De wereld draait te snel voor mij

Als ik terugkijk op mijn leven voor 27 juni 2020 realiseer ik me hoe goed we het hadden en hoe gelukkig we waren. Het voelt alsof ik uit een rijdende trein ben gegooid toen Romée overleed. Ik koos natuurlijk niet voor dit verlies of om te veranderen als persoon. Ik en mijn leven kwam volledig tot stilstand. Maar vanuit die stilte kreeg ik de mogelijkheid om mijn leven te belichten en opnieuw in te delen. Ik zag veel duidelijker wat het allerbelangrijkste voor me is, mijn gezin. Ik wil geen seconde missen van de meisjes en alles zo goed mogelijk in me opnemen, juist omdat ik van Romée alles al moet missen. Geen tweestrijd tussen werk en privé, want gevoelsmatig schoot ik altijd overal tekort en dat was heel onbevredigend.